In & uit de wolken!

Tja, zo gaat dat dus, als je eenmaal één verzoek inwilligt dan beginnen er meer te zeuren. Dus deze x op verzoek van Mw. C.T te U mensen op de foto's (puur omdat ze ons verdenkt van plaatjes knipperij uit reisgidsen). Dus eerst  even een  plaatje van Leni, zij bedekt hier twee prachtige zeesterren die ik probeer te fotograferen bij playa de estrellas op de laatste dag op Bocas. 

Zij vond zichzelf zeker mooier dan de zeester en gelijk heeft ze. Maar goed we zijn sinds 6  dagen in de bergen. Eerst Boquete een prachtig bergdorpje waar je de hoogste vulkaan van Panama kunt beklimmen, het idee is dat je om 0.00 uur naar boven wandelt de zonsopgang meemaakt vanaf de Baru en dan de oceanen aan beide kanten ziet.

Maar gedurende de dagen dat wij hier zijn is Baru in de wolken. En dan is het wandelen eigenlijk helemaal niet zo leuk, donker, nat en geen zonsopgang en geen dubbele view on the oceanen, dus deze ellende hebben we onszelf bespaard. Wel hebben we een prachtige wandeling naar de cascades in het regenwoud gemaakt, echt heel tof!Maar omdat we zoals te doen gebruikelijk inmiddels van onszelf gewend zijn, lopen we een klein beetje om en hebben we uiteindelijk bijna 24 km op onze teller staan. Maar werkelijk prachtig! Terwijl we in boquete zijn is er een festival aan de gang, koffie en bloemen,en een kermis welk ons een sterk gevoel van 'thuis in de keukenhof' geeft. Maar daardoor is eigenlijk ook alles volgeboekt en komen we uit bij een B&B in Palmira, vlak bij Boquete, geweldig twee amerikanen die net , *23/1) hun B&B hebben geopend met alles erop en eraan, inclusief restaurant, zonder eigenlijk ook maar enige gevoel van horeca of spaans te hebben. Maar het is top, we hebben paar mooie dagen, we worden 's ochtends heel blij wakker op een super bed met rondom uitzicht op een sinaasappel boomgaard en voor het eerst warm water en stevige straal van de douche. Wat een genot. 

El Valle is van een heel ander kaliber. Al heel lang geleden werd hier, bij een vulkaanuitbarsting de top van de vulkaan er af gespuwd en dat vormde een fantastische krater van 5 km breed. Eerst een meer, maar inmiddels (miljoenen jaren later) een dorp. En wij denken het ook te voelen, Boquete was mooi en rustig, maar hier hangt een soort van serene rust. Mensen hebben ook bijna geen woorden nodig om met elkaar te communiceren lijkt het (de locals tenminste) de hier wonende amerikanen compenseren dit fantastisch. Zo ook de eigenaar van ons hostel, Robert, en een paar van zijn hier ogenschijnlijk langdurig verblijvende gasten. Gisteren waren we bij de Marioposorio, de vlinder tuin. Dit omdat we altijd nog die grote blauwe vlinder eens wilden fotograferen en in de natuur (waar je ze veel ziet) krijgt de camera ze niet te pakken. En het was de moeite waard! We hadden een fantastische gids die ons nog eens haarfijn wat mooiigheden van de natuur uitlegde. Zo ook bijvoorbeeld over de slimme plant, een plant die in zijn blad nep eitjes heeft gemaakt, zodat de vlinder denkt dat daar al andere vlinders haar voor waren, en zo wordt hij ervan bespaart dat hij wordt kaal gegeten door de rupsjes.. briljant toch. Maar tja als je dan ziet hoe fantastisch mooi de vlinders zijn.. wat wil je dan als plant? En dat vlinders er voor zorgen dat mensen die er naar kijken er rustig van worden.. maar ja hoe rustig wil je zijn,.. maar wij genieten met volle teugen. Willem vindt op de grond het restant van de Owl of shake butterfly, zijn lijfje is al deels verdwenen, maar hoe gaaf is dat wat de natuur gemaakt heeft, welke zie jij eerst? Ik vind het minimaal bijzonder, schitterend, ik kan er wel over door blijven typen, maar dat zal ik jullie voor deze keer besparen. Het volgende rustgevende moment is de Chorro de Mazos, een waterval die we vanaf bovenaf mogen bekijken. Prachtig, zie bij video's het filmpje van de waterval, en volg de weg van het water zoals Willem deed.

Vandaag wandelden we naar de top van de krater, waar we ook hier weer de beide kusten van panama zouden moeten kunnen zien.. maar helaas ook hier, was het niet helder genoeg,.. maar wel een top uitzicht op el Valle, de krater waarin we ons bevinden. Enorm veel mooie vlinders, die we gisteren in de tuin zagen, nu vrij en blij in het wild, zo ook wij.. Langzaam wordt het steeds duidelijker dat dit allemaal nog maar het begin is, normaal ga je na drie weken naar huis, voor ons begint het nu pas echt. Op dag 21 van onze reis, we zijn in de wolken! (en doen ons te goed aan de donkere rum met ijs en jus...helpt ook!) Morgen vertrekken we naar Santa Clara een klein dorpje aan de pacific, een paar dagen heel weinig als voorbereiding op de zeiltocht van San Blas naar Colombia. Wij worden al licht nerveus bij de gedachte....  liefs