Goede voorbereiding is het halve werk!

3 februari 2016 - Panama City, Panama

madrugadaHet is dinsdag 2 februari, de dag begint in Santa Clara ogenschijnlijk gelijk aan de anderen dagen. We worden wakker gekukeld vanaf zo'n uurtje of 5.30 AM, de eigenaar van de cabaña waar we verblijven heeft een groot aantal hanen. Iedere dag horen we rond deze tijd  ook de eerste  vissersbootjes vertrekken. Alleen afgelopen zondag waren er nog extra geluiden van de enorme hoeveelheid Panamezen die net aan waren gekomen,  ruim voor de zonsopgang of zij die er de hele nacht al waren geweest. (Overigens een mooi gebeuren, wat er allemaal niet mee het strand op wordt gesleept, BBQ's hele grote pannen. Hele families scharen zich op een kluitje rondom de tafel waarop koelboxen Zondags tafereelen kookspullen worden geplaatst, de muziek gaat aan en nu en dan loopt men even het water is om vervolgens zich weer te richten op het eetfestijn.,fantastisch sfeertje. )Maar verder zijn er op dit uur geen mensen,  het 's ochtends eigelijk alleen wij, de kippen, de honden en de vissers en af en toe een verdwaalde strandgast. Behoorlijk rustig dus. Rond 6.45 kijken we naar de zonsopgang en het laatste bootje vaart af. Wanneer we weer bij de cabaña zijn brengt onze huurbaas ons gebruikelijke kopje koffie (we hebben nl geen keukentje in de cabaña). De koffie is als te doen gebruikelijk heel heet,heel zoet en vandaag gelukkig weer net iets sterker dan gisteren. Voor onseen hele goede voorbereiding voor de spannende dagen die gaan komen. Onder de koffie wisselen we de spanning over de boottocht uit. Willem: "de LP schrijft,  golven van 3 meter hoog zijn niet ongebruikelijk". Machteld; " ja en daarom is het zo fijn dat we met een Catamaran gaan zeilen, die zijn veel stabieler" (waar deze onzin vandaan komt weet niemand, maar het zou wel eens (zeer waarschijnlijk) een wijsheid  van Mannus kunnen zijn. We zullen zeker aan hem denken tijdens onze tocht want daar zou hij enorm van genieten). Maar terug naar de ochtend van de 2e want nu zijn de hanen nog  blij want zij weten nog van nx, ze weten niet wat hen boven het hoofd hangt vandaag, 

koffie bij Chizo

net als wij overigens. Maar er is vandaag een nieuwe gast. Hij is bij de familie op bezoek, en hij heeft duidelijk een opdracht iets te doen met de hanen. We hebben het aanplakbiljet gisteren al ergens zien hangen. Volgende weekzijn de hanengevechten. We volgen de handelingen op de voet. De eerste hanen worden met een pootje vastgebonden aan de ranchitos op het strand (die fijne palen met een dakje erop waar overdag normaliter onze hangmatten worden opgehangen en dat onze tere huidjes gespaard worden). Als ik vraag waarom de hanen worden vastgebonden op het strand wordt mij vertrouwelijk toevertrouwd door de hanenfluisteraar dat het goed is voor de gezondheid, zee, zon en warmte. mmmmhhh,.Dan worden de hanen om de beurt geknipt. ik wordt er een beetje verdrietig van, ze worden ontdaan van alle donzige haartjes op de buik, de poten en de rug. Het enige dat ze nog hebben na de kappersbeurt is een kam, veren op de kont en de vleugels. . iets later worden ze ook nog eens één voor één naar zee gebracht, een heus dagje strand voor de heren. 

de haan

Daar worden ze eerst even vriendelijk ondergedompeld om vervolgens zo'n meter of 2 de zee in te worden  geworpen, ze zwemmen zelf weer richting de fluisteraar.. deze oefening wordt zo ongeveer drie keer herhaald. De haan wordt dan even lekker fris afgespoeld onder de kraan en vervolgens krijgen ze nog een aantal trainingsmomenten. Eerste oefening; houdt de haan aan de staart, pootjes beginnen te trappelen op het zand alsof het een heuse hometrainer is. Daarna worden ze opgefokt. De trainer draait met een nephaan ( kop met een stokje met hanenveren erop) rond de kop en fokt hem op( een beetje zoals stierenvechters doen)  Ergens tussen alle oefeningen en mishandelingen door worden ze nog geïnjecteerd (steroïden? ).. nou ja wij vinden er natuurlijk wel wat van. Maar ja tegelijkertijd het lijkt er hier helemaal bij te horen. Al met al duurde dit de hele dag. Willem zoekt de volgende morgen een nieuw boek en komt uit bij : De kolonel krijgt nooit post van Marquez. De omslag laat een foto zien van .... een hanengevecht! Als we vervolgens in de bus zitten richting Panama zit Willem naast een jongeman die filmpjes aan het kijken is over hanen gevechten: heftige strijd!  We zijn een soort van opgelucht dat we niet van meer getuigen hoeven te zijn, maar anderzijds lijkt het ons ook heel fascinerend om bij zo'n kampioenschap aanwezig te zijn. Niet om de hanen, maar het hele gebeuren er om heen. Maar we moeten door, dus concentreren we ons verder op de eigen voorbereidingen. De hele bootreis die vijf dagen gaat duren moeten we cash aan boord betalen, ook de reis naar de kust, met een 4x4 en de boot naar Carti moet cash worden betaald, dus we hebben de zakken goed gevuld. De Lonely birdlaatste twee dagen varen we op een open zee en het wordt iedereen aangeraden zich voor te bereiden wat zeeziek pillen mee te nemen, die zijn binnen. En vervolgens wordt je geadviseerd nog wat drankjes mee te nemen. Dan moeten we 1 gezamenlijke rugzak pakken want er is gebrek aan ruimte dus daar gaan we zo nog eens aan beginnen. Morgenochtend om 5.30 AM worden we opgehaald. Tja ennuh voor wie ons een beetje kent,.. wij zijn eigenlijk helemaal niet zo van die ochtendmensen maar daar is een flinke veranderingen op komst... Als dat maar overgaat.

p.s. Als je echt heel nieuwsgierig bent (zoals bijvoorbeeld SJ. te Z) dan kun je met het volgende linkje zien waar op zee we zitten http://colombiapanamasailing.com en scroll dan iets naar beneden en klik op Santana GPS positie. 

Foto’s

9 Reacties

  1. Maaike:
    4 februari 2016
    Oh schatjes, wat wordt t spannend!! Behouden vaart xxx
  2. Romina:
    4 februari 2016
    Wat heerlijk op een druilerige dag jullie zonnige verhalen te lezen. Veel plezier (en sterkte?!) gewenst tijdens de boottocht. Hahaha ja de wijsheid over catamarans komt zeker van pa, want dat heb ik er ook ingedrild gekregen. Nooit gerealiseerd dat je die wijsheid nog wel eens zou kunnen gebruiken ;-) Hij zal vast en zeker een stukje meeliften met jullie. Afgelopen weekend hebben wij gelogeerd op de SS Rotterdam met uitzicht op het voordek, tegenover hotel New York, ook helemaal in Mannus-sferen dus :-) Dikke kus
  3. Hilda:
    4 februari 2016
    Lieve Wim en Machteld,
    Wat heerlijk om jullie verhalen te lezen. De inhoud daar smul ik van, ik zie jullie in gedachten hoe jullie genieten en met dingen bezig zijn. En de wijze van schrijven is klasse! Een warme groet uit het natte, grauwe Nederland.
    Hilda
  4. Anneke:
    4 februari 2016
    Heb echt genoten van de Panama verhalen en veel herkend. Hopelijk hebben jullie wat tijd bij de San Blas eilanden om de leefwijze van de Kuna indianen te ervaren. En hengeltje mee om onderweg wat tonijntjes naar boven te halen? Geniet van het zeilavontuur en gewoon niet zeeziek worden.....xx
  5. Brun:
    5 februari 2016
    he boefjes ik zie dat jullie langzaam jullie professie aan het veranderen zijn. illegale hanengevechten en geldsmokkel over water. Als dat maar goed gaat. Bon voyage
  6. Cyl Schueler:
    6 februari 2016
    Stieren- en hanengevechten, ja dat proeft naar Spaans temperament. Moet je lol in hebben... Wel interessant dat sfeertje ook mee te pakken.
    Goede reis, leuk jullie reis en ervaringen te kunnen volgen en erg goed geschreven! Lieve groeten Jan en Cyl
  7. Cathrien:
    6 februari 2016
    Liefjes! Bijzonder fijn om te lezen weer!
    Maar eerst nog ff een - inderdaad bespottelijk LATE - reactie op jullie VORIGE blog (...):
    - fijn om te merken dat klagen helpt; ben reuze benieuwd naar de volgende klacht annex zeurverzoek...
    - m.b.t. die stromend-water-video: die ging wat mij betreft van best saai, naar hypnotiserend, naar meditatief, naar ronduit geil. Zal met de briljante camera-voering te maken hebben.
    Hou die discrete bruine zakken geld droog en de golf in de teil en dikke zoenen! XXX
  8. Onno:
    6 februari 2016
    Heel benieuwd naar het verslag van jullie zeeavontuur! Mooi om jullie ervaringen en observaties te lezen en hoe betrekkelijk het is om je ergens zorgen over te maken. Reizen zit in jullie bloed denk ik. Geniet en tot horens. Xxx Onno
  9. Kristin Dekkers:
    6 maart 2016
    Ha, lieve reizigers, eindelijk heb ik de weg naar jullie verhalen gevonden! Er flitsten wel eerder berichten over mijn telefoonscherm maar ik kwam nooit uit bij jullie mooie verhalen. Ik denk wel dat ik nu begrepen heb hoe ik jullie belevenissen kan volgen en kijk uit naar het vervolg. Een totaal andere wereld komt binnen!