Van de Amazone (rivier) naar de grote stad

8 mei 2016 - Paraty, Brazilië

Vertrek TabatingaVier dagen op een boot in een hangmat over de Amazone. Ondanks alle horror verhalen was dit wel één van de dingen die we graag wilden doen en we hielden stand. Ieder reisverslag/blog of gids die er iets over schrijft beschrijft vrij afschuwelijke taferelen. Het gaat vooral over vaak overvolle boten, mensen die tussen en onder je hangmat kruipen en gaan slapen, de grote gevoeligheid voor diefstal, slecht eten en zeer beroerde hygiënische omstandigheden. De meeste boten vervoeren lading en mensen. Een bovendek voor de passagiers en het onderdek voor lading en mensen die tussentijds op en ook weer van de boot Cargo oppikkenafgaan. Alleen mensen die naar het eindpunt gaan mogen op het bovenste dek hun hangmat ophangen. Verder wordt je gewaarschuwd dat je vooral niet bij de toiletten moet liggen, maar ook niet bij schreeuwende televisie en oppassen dat je niet tussen de huilende baby's komt te liggen. Kortom een vrij onmogelijke opdracht. Wij denken nog na over de stand van de zon, waarvan later blijkt dat dat nou niet echt nodig was. Men waarschuwt dat er mensen je hele rugzak overboord gooien waar dan een mogelijke 'partner in crime' de rugzak opvangt en er met de buit van doorgaat. Stoppen van de boot is onmogelijk en de crew van de boot is  ook niet verantwoordelijk voor je spulletjes. Advies: kom op tijd zodat je als een van de eerste aan boord bent, ren voor je leven en zorg dat je een fijn plekje bemachtigt, maak contact met je omgeving en zorg dat je elkaars spullen in de gaten houdt. Dus gewapend tot op de tanden met wijsheden en een lichte spanning zitten wij op de (op zijn Braziliaans gezegd) op de tussenstop in Santo Antonioquarta-feira (vierde dag van de week) als één van de eerste op de kade waar de boot gaat vertrekken. Een belevenis op zich om een beetje in de haven (nou ja haven, het is meer 1 ponton) te hangen en te zien wat er allemaal gebeurd voordat wij aan boord mogen. Andere passagiers komen aan met afgeladen tuktuks, achterop een motortaxi met bagage tot boven het hoofd, en alle tasjes en spullen worden in een lange rij gezet in volgorde van aankomst en dit geeft ook de volgorde aan hoe we zo aan boord mogen. er mag niet gesjoemeld worden. Eén passagier probeert alvast zijn hangmat op te hangen op een van de betere plekjes maar er ontstaat direct luid protest en dit feest gaat mooi niet door. Terwijl we wachten komt rond 9.30 de federale politie de boot controleren, hij wordt nog net niet gestript maar met bezems en andere voorwerpen worden gaten, kieren en optionele verstop plekjes gecontroleerd. Om 11.15 geeft de politie de boot vrij en om 11.30 begint het geheel te bewegen en mogen we aan boord, bagage en koffers van locals worden uitvoerig gecontroleerd, wij mogen alvast naar boven en hebben daardoor een voorsprongetje en behoorlijk goede plekken. We zijn inmiddels aan de praat geraakt met 3 andere backpackers en we groeperen ons voor op het dek. Zodra de hangmat hangt is je plek verzekerd. Hangmat op de bootGelukkig gaan we stroomafwaarts en is de voorspelling dat we zaterdag ergens aan zullen komen in Manaus (van Manaus naar Tbatinga duurt dit nl 7 dagen). Het is lastig om je vooraf voor te stellen hoe het voelt om vier dagen op een enorm brede rivier te zijn, in je hangmatje, af en toe eens een beetje op en neer wandelen en vooral heel veel jungle op behoorlijke afstand, dus je ziet geen moer. (toch een paar dolfijnen gezien! en een aap of  capibara of was het toch een steen?) Maar ik moet zeggen; de tijd glijdt voorbij en met een tempo van zo'n 15 km/h varen we over de Amazone. Ik lees een boek van Isabelle Allende dat zich afspeelt op wat we nu Haiti noemen, over de tijd dat daar de slavenopstanden zijn. Daar reisden mensen regelmatig op en neer naar Frankrijk / Spanje en toen deed zo'n boot er maanden over. Het lijkt mij een regelrechte ramp. Maar voilà, om 12.30 vaart de boot uit. Op de kade een 4x4 pappa uitzwaaienvol kinderen die enthousiast hun vader uit zwaaien (geboortebeperking is hier nog niet helemaal doorgedrongen). ik vind het allemaal maar spannend maar de boot is veel minder vol dan we hadden verwacht, overigens ook veel goedkoper, we betalen 150 reais per persoon, ongeveer 37,50 € en daarvoor zijn we vier dagen van de straat! drie nachten slapen en drie maaltijden per dag. Ook zijn de toiletten redelijk schoon en worden meerdere malen per dag schoongemaakt, de douche (lees amazone water dat omhoog gepompt wordt) hangt boven de wc pot, dus iedere keer is het allemaal lekker nat,.. maar wel enigszins schoon. Het dek wordt regelmatig geschrobd en er zijn zo goed als geen mosquitos of ander ongedierte behalve af en toe een flinke dikke kever. Maar na de eerste paar uur concluderen we dat het tot op heden allemaal goed te doen is, ook de maaltijd geen haute cuisine maar we krijgen een grote bak met soep met rundvlees aardappelstukjes en van alles en nog wat, ik tref zelfs een sperzieboontje en een stukje wortel aan (jeah groenten). Het eten wordt op deze boot opgediend in de mesa maar als je je eigen tupperwear hebt kun je je eten ook afhalen, en zo goed voorbereid als wij zijn hebben Benjamin constant, aan de Amazonawij dat natuurlijk bij ons en dat was af en toe best fijn, want in de mesa passen eigenlijk maar 25 mensen en er zijn er minimaal 100 aan boord. Later spreek ik iemand die ook in Peru op zo'n soortgelijke boot heeft gezeten en die kwam veel meer overeen met de horror verhalen die wij hebben gelezen, dus alles wijst er op dat we een goede keuze hebben gemaakt, een eerdere snelboot in Peru en hier in Brazilie de langzame boot. Willem ondanks het lekkere eten toch aan de dunne, maar wel een prijs winnen bij de bingo! Af en toe zien we onderweg huisje aan de oever, mensen leven ver weg van de voor ons bekende wereld. Hoe zou het zijn? Tijdens onze jungle tocht ontmoette ik een vrouw met wie ik aan de babbel raakte,.Nog nooit verder weg geweest dan het meest dichtbije dorp, 6 kinderen, geen wegen die leiden naar andere dorpen, al het verkeer gaat over het water. 3 uur per dag electriciteit, geen internet, nog nooit uit deze jungle weg geweest. Hoe is het als je woont in een dorp waar geen wegen naar toe gaan? Vertrekken kun je alleen met meerdaagse amazone boten, de meeste kunnen de snelle boot niet betalen en zeker niet vliegen. Wij ondervinden aan den lijve hoe het eraan toe gaat maar ik ben me steeds enorm bewust van de enorm rijkdom waarin wij verkeren dat wij dit mogen meemaken. 

Maar voordat we teruggaan naar de boottocht, Brazilië is een onvoorstelbaar groot land, realiseer ik me eigenlijk nu pas echt en jij nu hopelijk ook. Brazilië is ongeveer 240 x zo groot dan Nederland. De verschillen die we aantreffen, kunst, cultuur, rijk /arm, groen / stad etc) zijn zo enorm, bijna niet te beschrijven. Daarover later meer. De boys on the deckboottocht verloopt eigenlijk heel voorspoedig, de zon laat zich helaas niet zien, we hebben een paar flinke regenbuien en gelukkig hangt de hangmat in de lucht en blijft deze droog. We maken steeds meer contact (alhoewel het is meer communiceren met gebaren want portugees is toch echt heel anders dan het spaans waar we ons eindelijk wat eigen in hebben gemaakt) maar portugnol lukt net, en het is eigenlijk best een soort van gezellig. En na 4 dagen heel veel water, groen, jungle bereiken we Manaus. De tijd is toch snel voorbij gegaan en we hebben al onze spullen nog. 

Manaus is een grote stad, en ook deze stad is wederom alleen per boot of vliegtuig te bereiken. Maar wel een enorme grote havenstad met een klein en oud historisch centrum waar de oude rubberbaronnen als teken van hun welvaart een gigantisch theater hebben gebouwd, het 'Amazonetheather'. Dit is de place to be, vooral om dat het nu 120 jaar bestaat en dat wordt gevierd. I(n 2002 speelde de White stripes hier zelfs, dat moet een heftig spektakel zijn geweest, zeer uitzonderlijk we zien er video beelden van tijdens de rondleiding, een gekkenhuis de gids kan het zich nog goed herinneren, hij was nl te laat om nog naar binnen te kunnen). Het theater is gebouwd met onderdelen vanuit heel Europa, marmer uit Portugal, ijzer uit Schotland het budget werd (er lijkt ook niks te veranderen) zwaar overschreden aan alle kanten, er wordt nog schande van gesproken). Maar het is werkelijk een gigantisch gebouw. in de koepel van de zaal een verwijzing naar de Eifeltoren, de met goud belegde randen en verwijzingen naar allerlei europese bekende operaschrijvers etc. En dat allemaal te midden van de operahouse van legoAmazone. Geweldig. De Denen kwamen ooit op bezoek en maakten ook van dit operahuis een lego-uitvoering, Dit werd in een doos teruggevonden in een hoek toen ze eenmaal vertrokken waren.Tot op heden, weet onze gids ons te vertellen, weet niemand of dit de bedoeling was of dat ze het exemplaar vergeten waren. De koepel werd er pas veel later opgeplakt en veel mensen vonden het erg lelijk (clownshoed), maar het is nu wel de plek waar ook de airconditioning is ingebouwd, hetgeen geen overbodige luxe lijkt. in de tijd dat het theater net geopend werd speelden er grote sterren en als je van enige betekenis wilde zijn in de hogere sociale klasse dan was je erbij. Maar de dames hadden een escape. De jurken in die placa sebastiaotijd waren zo strak in de taille en het corset moest flink worden aangesnoerd, dat menigeen voor de eerste acte al flauw viel. De dag erna kon je dan zeggen (terwijl je niet geweest was, of als je het gewoon niet begrepen had) dat je was flauw gevallen en kon je over de jurk praten die weliswaar prachtig was maar erg strak. (tip van de dag). Voor de heren was er een speciale rookkamer waar vette sigaren konden worden gerookt, de duur van een sigaar roken kon ook volstaan om gebruik te maken van de stalen trap die verbonden was met het vlak achter het theater gelegen bordeel, of je kon even een snel contact 'moment' kon hebben met een van de dames van het optredende gezelschap. Het plein voor het theater was ook mooi en was net zo betegeld als een van de pleinen in Lissabon. Elke avond speelde daar een violist klassiekers, mooi sfeertje. Dit is overigens niet het enigste plekje waar dit motiefje terug komt, het is overal in straten en huizen een terugkerend thema. Maar de meeste mensen weten niet dat dit zijn oorsprong heeft in Lissabon. plein in LissabonOmdat we het zo leuk vinden hier nog de foto van het prachtige plein in Lissabon. Als je er lang naar kijkt wordt je lichtjes zeeziek :).

We staan weer eens voor een keuze,.. we willen graag naar de Pantanal, de wedlands in het zuiden van Brazilië, maar de reis daarnaar toe is lang en duur en het verblijf daar ook.  Dus we besluiten, met spijt in ons hart, Pantanal te laten schieten en vliegen naar São Paulo, ook een niet te missen stad. 

In São Paula, een stad van meer dan 20 miljoen inwoners verblijven we in een verassend leuk appartementje, geregeld via AirB&B, bij een Italiaanse die een werkelijk prachtig oud pand heeft met een enorme tuin en een fijne kleine studio waar we drie nachten verblijven. De huishond Gallita is zo leuk en gezellig dat we haar het liefst met ons mee zouden nemen. Ik denk dat ze nu ligt te janken in de door haar zelf gegraven kuil in de tuin. Het huis is dichtbij alles wat we willen zien en we treffen ook nog twee Street art the stonesvrienden die we op de Galapagos ontmoet hebben. Zij fuiven ons op een fantastisch Japans etentje en het is erg fijn om in zo'n enorme en onpersoonlijke  stad even twee bekende gezichten te zien. 'The old town' van São Paulo schokt ons vanwege de enorme hoeveelheden mensen die op straat leven. Overal waar je kijkt liggen mensen in perkjes, onder bomen en soms gewoon midden op het plein. Er zijn veel crack gebruikers, maar ook zien we grote hoeveelheden verwarde mensen. Heel veel ouds is er in de old town overigens niet te zien op een grote lelijk klooster en kathedraal na. Wel is er het zwaar gerestaureerde Pateo de Colegio waar de eerste steen van São Paulo gelegd werd. Pàteo do ColégioDaartegenover zijn er een aantal fantatische andere wijken, hip, trendy en waar creativiteit hoogtij viert en in andere wijken de rijkdom vanaf spat. De verschillen zijn groot. De wijk Pinheiros vinden we het leukst, hier kwam jaren geleden vanuit de underground scene een street-art beweging op gang. Later voegde zich hier ook meer commerciële partijen aan toe met commerciële doelstellingen, maar het resultaat is verbluffend. Overal waar je kijkt zijn de meest mooie schilderwerken en objecten te zien. (geen graffity) 

hollandse meestersOok bezoeken we het MASP (Museum of Art Sao Paulo) waar een onvoorstelbare hoeveelheid bekende schilderwerken hangen, waaronder een paar Nederlandse meesters (Hals, Van Gogh en zelfs een Rembrandt) Er moest ook nog een Appeltje hangen ergens, maar die konden wij niet vinden. Maar drie dagen was meer dan genoeg, we hebben weer zin in frisse lucht, want die bestaat hier niet. Er is zo waanzinnig veel verkeer, en overigens een super goed functionerende metro, die ons in no time naar al onze bestemmingen bracht.

old town paraty

Na drie dagen Sāo Paulo pakken we een bus naar het wel bekende Paraty vanwege zijn zeer mooie en goed gerestaureerde oude stadje en fantastisch kuststreek. We hebben een plekje gevonden iets te ver weg van het dorpje maar wel weer midden in de jungle, met leuke spies, kolibrietjes en ander gepeupel. Waardoor we ook hier weer een super relaxt verblijf hebben maar de "party" moeten missen.

Aapje in de tuin

Paraty was in de goud tijd ( eind 19e eeuw) een belangrijk haven plaatsje maar er waren ook enorm veel piraten. De inwoners maakte de straatjes zo dat je eigenlijk het einde niet kon zien en je gemakkelijk in het stadje kon verdwalen en de piraten dus in grote verwarring geraakte. Wat nog steeds kan, maar ons nu eens niet gelukt is (en daar zijn we dan natuurlijk ape trots op). Een prachtig stadje en een schitterende omgeving. Vandaag maakte we een boottocht langs wat eilandjes en prachtige strandjes waar we ook nog even mochten zwemmen en snorkelen. Helemaal leuk. Morgen door naar Rio de Janeiro, over grote steden gesproken.....dikke zoen en geniet van het mooie weer daar!

Foto’s

16 Reacties

  1. Joke:
    9 mei 2016
    Leuk blog weer!! Ben in Manaus en Pantanal geweest toen ik nog jong was . Dus herken jullie verhalen wel en toch ook niet. Veel veranderd ! Geniet genoeg, en blijf bloggen graag. x Joke
  2. Paul hoes:
    9 mei 2016
    Ja lieve schatten, lekker weer om dit allemaal te lezen. En fijne foto's. Keep on following your dreams. Misschien dat we toch 'n keertje bellen (of is dat 'n ongewenste intimiteit?) want we missen jullie en jullie stemmen. XX CATHRIEN & PAUL
  3. Mark:
    12 mei 2016
    Geweldig x
    Ps
    Hier.......ZON.....nana nanana
  4. Jaap:
    13 mei 2016
    Hey lieve leute, de verhalen en schrijfstijl worden maar mooier en mooier! Het is genieten vanaf hier. Schitterend allemaal hoor! Overigens, we vinden het zooooooo geweldig dat we jullie achterna komen. Wij hebben net geboekt voor een trip van 1 maand naar Panama en Costa Rica. Uiteraard gaan wij ook naar Bocas del Toro en gaan we maar even kijken in 'de place to be "The Bookstore". En we zullen jullie wandeltips/ervaringen in Casco Viejo in Panama City goed opvolgen :-) Dikke Hugs, Lien & J
  5. Willem & Machteld:
    14 mei 2016
    Lieverds wat fijn dat het mooi weer is in NL, ja Mark .wij hebben net vier dagen rio achter de rug en ik kan je vertellen dat Copacabana niet zo leuk is als het regent,.want dan is er echt niet zo veel te zien,.. maar wat een stad!!! .. daarover in ons volgend blog. Veel plezier in Panama en Costa Rica, geweldig dat jullie deze kant op komen. San Blas is overigens ook een echte aanrader. Ptje, we bellen! Fijn dat jullie weer een beetje hebben kunnen meegenieten. Zoen
  6. Patrick:
    15 mei 2016
    Max ( Messi ) Verstappen . ben benieuwd naar de kranten daar.
    Hou van jullie . X Pat
  7. Ellen Blank:
    18 mei 2016
    Hooii Machteld & Willem,
    Ik lees jullie verhalen met veel plezier wanneer ik tussen het reizen door even tijd heb. Wat zijn jullie lekker relaxed aan het reizen zeg! Waar zijn jullie nu? Ik ben nu met me broer in Fortaleza en morgen vliegen we naar Rio.
    Groetjes,
    Ellen
  8. Willem & Machteld:
    19 mei 2016
    Hoi Ellen, wat leuk om van je te horen!! Wij zijn inmiddels in Conceicão, een klein kustplaatsje in Esperito Santo. Even een paar dagen relaxen aan zee en gaan langzaam richting het noorden waar we 3 juni 2 vriendinnen in Salvador treffen. Leuk dat je broer er nu is en wij zijn heel nieuwsgierig hoe het reizen met je vader was ;) Geniet! Willem en Machteld
  9. Cyl Schueler:
    23 mei 2016
    Mooie verhalen! Die boottocht is wel extra beeldend beschreven. Je ziet het voor je. Machteld, gefeliciteerd met je verjaardag morgen! We zullen op je toasten. Goede reis en we zien uit naar de volgende beschrijving!
    Jan en Cyl
  10. Ronald:
    24 mei 2016
    Keek net in mijn agenda en zag dat ene Machteld vandaag jarig was. Wie was dat ook al weer ;-) Gefeliciteerd met je verjaardag.
    Geniet iedere keer weer van jullie verhalen veel plezier vandaag met Willem en ik kijk uit naar de foto's en verslag van je birthday party.
    Grt Ronald
  11. Yvonne:
    24 mei 2016
    Er is er een jarig hoera hoera dat kun je wel zien dat is zij!
    Machteld gefeliciteerd met je 50ste?

    Ik had een klein achterstandje maar ben vandaag weer helemaal bijgelezen, wauw wat klinkt het heerlijk.
  12. Jaap:
    24 mei 2016
    Olla hermanaatje, que tal?

    Felicidades y muchas hugas y kissas!!!!

    Luz, Tom, Kiet, Lien en Jaap
  13. Mirjam:
    24 mei 2016
    Wauw. Wat een mooie verhalen. Lieve Magteld gefeliciteerd met je verjaardag. Proost vanuit een koud Nederland. Dikke verjaardagsknuffel van mij Mirjam. Xxxx
  14. Joke:
    24 mei 2016
    Hierperdepiep!!! Ik hoor graag van de ervaringsdeskundige hoe het 50 jaar zijn bevalt!
  15. Mark:
    2 juni 2016
    halloooo 8 mei was de laatste....ik zit te wachten....x
  16. Ellen Blank:
    2 juni 2016
    Wat leuk dat vriendinnen jullie morgn komen opzoeken! Even wat vertrouwde gezichten zien is altijd fijn. Met me vader reizen was heek uniek. Een super gezellihe tijd gehad. Wat is Peru prachtig! En om dan samen te eindigen op Machu Picchu was wel 1 vd hoogtepunten :).
    Machteld nog gefeliciteerd! Ik lees dat je net jarig bent geweest. Genietse in Salvador. Hopelijk is het weer daar beter...